Aktualności
tel. serwisowy: 61 307 00 77 (08:00 - 20:00)
Poprawa wizerunku podatnika dzięki odpowiedniej garderobie nie wystarczy, żeby wydatki na tę odzież uznać za koszty uzyskania przychodu - wynika z indywidualnej interpretacji.
Przedsiębiorca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest świadczenie usług stewarda. Ponieważ planuje zmianę formy opodatkowania z ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na skalę podatkową, wystąpił o indywidualną interpretację, aby potwierdzić możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodu wydatków ponoszonych w związku ze świadczonymi usługami.
Przedsiębiorca podpisał z kontrahentem (linią lotniczą) umowę na świadczenie usług w charakterze członka personelu pokładowego. W związku z tą umową musi przestrzegać zasad określających jego wygląd. Obowiązuje go ściśle określony ubiór: marynarka, kamizelka, koszula, spodnie, podkoszulek, krawat, płaszcz zimowy, płaszcz przejściowy, szal, poszetka, identyfikatory, przypinki, obuwie, pasek do spodni, skarpety, spinka do krawata, zegarek, a także zapisy dotyczące kondycji skóry, włosów i paznokci, kondycji fizycznej oraz higieny osobistej.
Linia lotnicza posiada swój wyłączny wzór umundurowania, a odzież jest kupowana od wskazanego sprzedawcy. Część wydatków związanych z nabyciem umundurowania pokrywa linia lotnicza, ale zakupy powyżej tej kwoty finansuje przedsiębiorca (i na tę część otrzymuje fakturę). Wydatki te nie są mu w żaden sposób rekompensowane przez kontrahenta. Niektóre elementy wymaganego stroju przedsiębiorca kupuje w innych sklepach. Dodatkowo, niezależnie od swojej woli, jest zobligowany do ponoszenia kosztów fryzjerów, kosmetyczek, specjalistów z zakresu dermatologii i cateringu dietetycznego. Jego zdaniem wszystkie te wydatki mogą stanowić koszty w prowadzonej działalności gospodarczej.
Najlepszy i najprostszy sposób na PIT - Program e-pity®
Nie musisz znać się na PIT'ach i zmianach podatkowych. Oblicz wygodnie wysokość Twojego podatku PIT kompleksowo razem z wszystkimi ulgami, odliczeniami i kwotą wolną od podatku. Zadbaj o najwyższy i najszybszy zwrot podatku z PIT do 45 dni.
Po prostu oblicz Twój e-PIT w Programie e-pity 2023 i wyślij PIT online
Dyrektor KIS wskazał, że co do zasady wydatki na ubrania, buty i inne elementy garderoby, kosmetyki czy perfumy dla potrzeb wykonywanej działalności gospodarczej są wydatkami związanymi z funkcjonowaniem osoby w życiu społecznym. Niezależnie od rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej, każda osoba musi nabywać i używać dostosowane do własnych wymagań odzież, obuwie i kosmetyki, artykuły spożywcze itp. Dlatego zakupy tych rzeczy stanowią spełnienie zwykłych, normalnych potrzeb danej osoby fizycznej. Odstępstwa od tej zasady mogą wynikać z nałożonego na przedsiębiorcę obowiązku używania określonego rodzaju garderoby, gdy rzeczy te utraciły charakter osobisty (na przykład zostały trwale oznaczone cechami charakterystycznymi, takimi jak logo).
Przepisy podatkowe nie definiują pojęcia ubioru służbowego ani umundurowania. Należy więc, zgodnie ze słownikową definicją, uznać, że odzież służbowa to specjalna odzież noszona tylko w związku z wykonywaną pracą, której noszenie przy świadczeniu pracy czy wykonywaniu określonej działalności jest obowiązkiem osoby ten strój noszącej i której charakter powinien uniemożliwiać wykorzystywanie jej do celów osobistych. Kosztami uzyskania przychodów mogą więc być ponoszone przez podatnika wydatki na obligatoryjne elementy umundurowania, których charakter (wygląd czy fason, logo) wyklucza je z użytku prywatnego.
Kosztami uzyskania przychodu nie będą natomiast pozostałe wydatki wskazane we wniosku. Dyrektor KIS zgodził się z wnioskodawcą, że w wykonywanym przez niego zawodzie dbałość o wizerunek zewnętrzny jest bardzo istotna, jednak równocześnie zauważył, że nie można tu mówić o sytuacji znacząco odbiegającej od ogólnie przyjętych norm społecznych. Zasady współżycia społecznego wymagają, aby osoby prowadzące działalność gospodarczą posiadały wygląd adekwatny do wykonywanego zawodu, zaś poprawa wizerunku dzięki odpowiedniej odzieży nie wystarcza, by uznać takie wydatki za koszty uzyskania przychodu. Dyrektor KIS podkreślił, że gdyby nawet przyjąć, że takie wydatki spełniają definicję kosztów uzyskania przychodu z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, to ich celem jest budowanie wizerunku i prezencji wnioskodawcy. Wydatki mają więc charakter reprezentacyjny, a to sprawia, że nie mogą stanowić kosztów podatkowych.
Wydatki na egzotyczne wyjazdy i usługi z nimi związane kosztem podatkowym modelki
Źródło: indywidualna interpretacja 0115-KDIT3.4011.29.2024.2.PS z 1 marca 2024 r.
